Procedura udzielania informacji
Zasady udzielania informacji (także telefonicznych) o stanie zdrowia Pacjenta osobie, którą Pacjent do uzyskania takiej wiedzy upoważnił określa wewnętrza procedura (PP3).
Stanowi ona, iż w zakresie udzielania telefonicznej informacji o pobycie pacjenta w Szpitalu:
a) personel medyczny w rozmowie telefonicznej ustala dane osoby dzwoniącej lub osoby,
z która się kontaktuje, żeby jednoznacznie potwierdzić, czy ma do czynienia z osobą
upoważnioną przez pacjenta do uzyskiwania informacji o jego stanie zdrowia lub osobą bliską
pacjenta. W celu uprawdopodobnienia, że osoba, z którą rozmawiamy jest osobą
upoważnioną lub bliską pacjenta personel medyczny w rozmowie telefonicznej ustala dane osoby
dzwoniącej lub osoby, z którą się kontaktuje, żeby jednoznacznie potwierdzić, czy ma do
czynienia z osobą upoważnioną przez pacjenta do uzyskiwania informacji o jego stanie
zdrowia lub osobą bliską pacjenta. W tym celu zadaje pytania o dane pacjenta dostępne
pracownikowi szpitala tj. drugie imię pacjenta (jeśli posiada), data i miejsce urodzenia,
miejsce zamieszkania, nr telefonu),
b) po uzyskaniu potwierdzenia personel medyczny powinien przekazać informację w zakresie
umożliwiającym osobom upoważnionym lub bliskim przybycie do szpitala i bezpośredni
kontakt z pacjentem,
c) Informacja o stanie zdrowia przekazywana osobie upoważnionej lub osobie bliskiej przez
telefon winna być rzeczowa i krótka, w rozmowie telefonicznej nie powinno się szczegółowo
omawiać procesu leczenia, a jedynie przedstawić krótko stan pacjenta.
W zakresie udzielania informacji o stanie zdrowia pacjenta:
a) personel medyczny Szpitalnego Oddziału Ratunkowego, Izby Przyjęć Oddziału Ginekologii
i Położnictwa oraz pozostałych oddziałów szpitalnych, zobowiązany jest do uzyskania
od pacjenta przyjętego do Szpitala danych osoby łub osób, które zostaną upoważnione
do uzyskiwania informacji o jego stanie zdrowia i dostępu do jego dokumentacji medycznej,
Do udzielania informacji o jego stanie zdrowia, pacjent może wskazać zarówno osoby
należące do rodziny, jak i obce,
b) w przypadku pacjentów niezdolnych do wyrażenia informacji w tym zakresie, personel
medyczny sprawdza tę informację przy wykorzystaniu systemu informatycznego szpitala
na Indywidualnym Koncie Pacjenta lub posiłkuje się oświadczeniami w tym zakresie
złożonymi w innych podmiotach leczniczych, jeżeli są dostępne,
c) udzielanie informacji osobom niewskazanym przez pacjenta stanowi naruszenie tajemnicy
zawodowej. Wyjątek stanowi przedstawiciel ustawowy lub prawny pacjenta, któremu lekarz
zobowiązany jest udzielić informacji o stanie zdrowia pacjenta na takich samych zasadach jak
pacjentowi. W tym przypadku, ustawodawca nie przewiduje możliwości zwolnienia lekarza
z tego obowiązku ze względu na niepomyślne rokowania stanu zdrowia pacjenta,
d) lekarz jest zwolniony z obowiązku informowania przedstawiciela ustawowego, jeżeli nie
można się z nim porozumieć, poszukiwanie takiej osoby nie jest obowiązkiem lekarza.
W przypadku konieczności uzyskania zgody na działania diagnostyczno – terapeutyczne lub
zabieg operacyjny należy bezwzględnie ponowić próbę skontaktowania
się z przedstawicielem ustawowym bądź prawnym pacjenta,
e) w sytuacji braku przedstawiciela ustawowego lub niemożności porozumienia się z nim,
informacje o stanie zdrowia pacjenta mogą być udzielone opiekunowi faktycznemu w
zakresie niezbędnym do udzielenia przez niego zgody na badanie diagnostyczne.
W zakresie dostępu do dokumentacji medycznej indywidualnej pacjenta:
a) osobami uprawnionymi do nieograniczonego dostępu do dokumentacji medycznej
indywidualnej jest pacjent, którego dokumentacja dotyczy, a także jego przedstawiciel
ustawowy,
b) prawo dostępu do dokumentacji medycznej indywidualnej pacjenta przysługuje osobom
upoważnionym przez pacjenta, zgodnie z zakresem tego upoważnienia oraz opiekunowi
prawnemu w zakresie określonym przez sąd.
W zakresie udzielania informacji o nagłym pogorszeniu stanu zdrowia pacjenta:
a) w przypadku nagłego pogorszenia stanu zdrowia pacjenta, powodującego zagrożenie życia
pacjenta, lekarz prowadzący lub dyżurny ma obowiązek niezwłocznie zawiadomić osobę
wskazaną przez pacjenta/przedstawiciela ustawowego lub opiekuna prawnego. Fakt ten
należy bezwzględnie odnotować w historii choroby tego pacjenta, w części dotyczącej
przebiegu hospitalizacji,
b) w przypadku nagłej konieczności przeniesienia pacjenta do innego szpitala z powodu
pogorszenia jego stanu zdrowia lekarz prowadzący pacjenta lub dyżurny powinien
niezwłocznie zawiadomić osobę upoważnioną przez pacjenta do udzielania informacji o jego
stanie zdrowia lub jego opiekuna ustawowego o zmianie miejsca pobytu i leczenia pacjenta.
Fakt ten należy wpisać w historii choroby tego pacjenta.